Heupdysplasie en elleboogdysplasie

Bij heupdysplasie past door een stoornis in de ontwikkeling, door misvorming of door een ongeluk de kop van de heup niet meer goed in de heupkom. Een hond met heupdysplasie krijgt hierdoor last van artrose (slijtage) in zijn heupgewrichten. Dit kan in minder of meerdere mate ernstig zijn. Sommige honden laten nauwelijks klachten zien, terwijl andere honden helemaal niet meer kunnen lopen. In mildere gevallen kunnen we heupdysplasie goed behandelen met pijnstillers. Bij ernstigere vormen kan er soms overwogen worden om te opereren.

Heupdysplasie is een gewrichtsaandoening die bij veel verschillende hondenrassen voorkomt. Grote, zware honden hebben echter een verhoogde kans op de ontwikkeling van heupdysplasie ten opzichte van kleine, lichtere honden. Vooral de rassen die erg snel groeien hebben verhoogde kans op heupdysplasie.

Vervolgens worden de foto’s opgestuurd naar de Raad van Beheer en beoordeeld volgens de regels van de FCI (Fédération Cynologique Internationale).

Er zijn verschillende FCI-einduitslagen mogelijk:

• HD A (=negatief): je hond is op basis van de röntgenfoto vrij van HD; dit betekent niet dat je hond geen “drager” van de afwijking kan zijn.
• HD B (=overgangsvorm): op de foto’s zijn kleine veranderingen zichtbaar die het gevolg zijn van heupdysplasie.
• HD C (=licht positief) of HD D (=positief): je hond laat duidelijke veranderingen zien die passen in het ziektebeeld van HD.
• HD E (=positief in optima forma): de heupgewrichten zijn ernstig misvormd.

Een HD A uitslag wil niet zeggen dat je hond nooit last zal krijgen van HD. Duidelijke misvormingen zeggen ook niet dat de hond er beslist veel last van zal hebben. Het is echter wel verstandig om de heupgewrichten van je hond niet te zwaar te belasten. Naast genetische aanleg spelen ook de voeding en beweging van de hond een rol in het wel of niet ontwikkelen van heupdysplasie.

Behandeling

De behandeling van heupdysplasie hangt af van meerdere factoren. Bijvoorbeeld de leeftijd en het gewicht van het dier, maar ook de mate van artrose in de heup.

Er bestaan verschillende operaties en afhankelijk van de factoren geven we hier het beste advies bij. De operaties zijn bijvoorbeeld:

• Bekken kanteling: vooral bij jonge honden zonder artrose is dit aan te raden
• Heupkop verwijderen: katten en lichte honden (<15 à 20kg) die veel pijn hebben, komen hier voor in aanmerking.
• Heupprothese

Ook adviseren we bij sommige dieren, zoals oude zwaardere hond met veel pijn, een niet-operatief artrose regime om de kwaliteit van leven zo goed mogelijk te bevorderen.

Elleboogdysplasie is een kraakbeenstoornis in de elleboog. Deze aandoening kan genetisch zijn, maar voeding en beweging spelen ook een belangrijke rol bij het wel of niet ontwikkelen van elleboogdysplasie. Net als bij HD hebben vooral grote, zware hondenrassen een verhoogde kans op ED. Bij elleboogdysplasie is in één of beide ellebogen één van de volgende aandoeningen aanwezig:

• OCD (Osteochondritis dissecans): het loslaten van een stukje kraakbeen van de bovenarm.
• LPC (Los processus coronoïdeus): het loslaten van een stukje bot van de ellepijp.
• LPA (Los processus anconeus): het loslaten van een stukje bot op een andere plaats van de ellepijp.
• Incongruentie: een niet goed “passend” gewricht door een te lange of te korte ellepijp ten opzichte van het spaakbeen.

Er kan ook sprake zijn meerdere aandoeningen tegelijk in het gewricht.

Bovengenoemde afwijkingen leiden na een bepaalde periode (meestal enkele maanden) tot artrose. Bij artrose zijn er veranderingen in het gewricht (botreacties) doordat verschillende botdelen tegen elkaar aankomen. Deze veranderingen kunnen niet meer ongedaan gemaakt worden. Vaak zien we startkreupelheid, dat wil zeggen dat de hond na het opstaan eerst kreupel loopt en dat deze kreupelheid tijdens het lopen verdwijnt. Ook na veel inspanning kan de kreupelheid erger zijn.

Er zijn verschillende ED uitslagen mogelijk:

• Vrij
• Graad 1
• Graad 2
• Graad 3

Artrose door elleboogdysplasie kan niet verdwijnen. Wel kan de oorzaak van de artrose (bijvoorbeeld incongruentie of een LPC) soms chirurgisch verholpen worden. Daarnaast kunnen we de klachten van artrose verminderen met pijnstillers en aangepaste beweging.

Behandeling

Artrose door elleboogdysplasie kan niet verdwijnen. Wel kan de oorzaak van de artrose (bijvoorbeeld incongruentie of een LPA/LPC/OCD) soms chirurgisch verholpen worden. Daarnaast kunnen we de klachten van artrose verminderen met pijnstillers en aangepaste beweging.

De stukjes losse kraakbeen of bot kunnen via een kijkoperatie in het gewricht (artroscopie) worden verwijderd. Het herstel na artroscopie is sneller dan bij een klassieke gewrichtsoperatie van het gewricht.